Faems weer-galm
(1670)–Cornelis de Bie–
AuteursrechtvrijLiefde.
Ga naar margenoot+ALs Troyen was verbrandt bedorven en verwoest
Waer-door dat Hector al syn vrinden laten moest
In't grousaem vlammich vier, en voelde geene smerte
Als om Andromache, haer doodt gingh hem ter herten.
Darius weende noot om syn verloren ryck Ga naar margenoot+
Verslagen leger volck, noch om het onghelijck
Van sijn gevangenis, maer weenden wel met reden
Soo hy wist dat syn vrou was droevich overleden,
Als Plaucius verstondt de doodt van Orestil
Syn liefste bed'genoot, vermoorde sich in't stil. Ga naar margenoot+
Wanneer Tiberius vond' in sijn huys twee slanghen
Vraeght den waersegger hoe dat hy die best sou vanghen,
Die hem voor antwoort gaf, soo hy het wyfken wou
Eerst dooden, dat alsdan eerst sterven sou syn vrouGa naar margenoot+
| |
[pagina 265]
| |
En soo hy t'manneken voor t'wyfken wou verpletten
Dat hy dan eersten moest op synen sterfdach letten.
Dus sach hy liever selfs syn eygen doodt hier in
Als voor hem te sien gaen, sijn liefste gesellin.
Baucis en Philemon het woord malcand'ren gaven Ga naar margenoot+
Om saem te sterven, en gelijck te sijn begraven:
Orpheus trock naer de hel om sijn Euridice
Te haelen uyt den brandt, siet wat de liefde ded'
|
|