Faems weer-galm(1670)–Cornelis de Bie– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 79] [p. 79] Op de droeve doodt Van myn ongeboren sone uyt s'moeders lichaem gesneden. ACh hoe nypt den druck aen t'herte Als ick over-peys de smerte Die de Moeder led' om t'kindt En noch noyt haer kindt en vindt Oft het kindt noyt sijne Moeder Vader suster ofte broeder Maer eer dat het licht be-erft t'Samen met de Moeder sterft, Sterft eylaes eer t'was gheboren En heeft (dat noyt had') verloren Dat is 't Doopsel, s'Moeders schoot Is sijn leven en sijn doodt. Leße voor de Kinderen. IN des' gelegentheyt compt my seer wel te voren Een weer galoose vraegh, die niemant moet becoren Om de becommeringh die daer in steken sal Door teer gevoelijckheyt van sulcken voor geval. Gans on-inbeldelijck, aen wie de kinders nader Van bloets-wegen bestaen aen Moeder oft aen Vader! Den Vader geeft de stof, de Moeder de gedaent De Moeder die ontfanght als haer den Vader maent. Den Vader is het hooft van alle huys-gesinnen En de vernaemste spil van welvaert, om te winnen Dat sijn geslacht behoeft, den grondt-steen van't geluck En de beschermingh van de kinders in den druck [pagina 80] [p. 80] De Moeder brenghtse voorts, en draeghtse met veel smerte Sy baertse met veel pyn, sy sooghtse aen haer herte Noch met haer eygen bloedt, soo is't dat wy aen haer Meer liefde schuldich sijn (soo t'schynt) als aen den Vaer. t'Wel-varen van een kindt om in geluck te leven Bestaet in d'Ouders goed' genoeginghe te gheven, Den naem van Vader is tot groot ontsach gestelt En sijn gebiedt alleen is goddelijck ghewelt, Des Moeders naem en is soo hert niet oft veer-sinnich Maer soet en vrindelijck, vol liefde, en aen-minnich Schoon dat het vrempt is om t'aensien: hoe weynich dat De sorgh van d'Ouders door de kinders wordt geschat. Een Moeder sou veel eer thien kinders noodt-druft stelpen Als dat thien kinders maer een Moeder souden helpen, t'Gevoelen van het bloet en vlees is scherper, als Van reden oft van geest, des kinders troost is vals En wispelturich, t'syn bedorreven manieren Die d'eelheyt van natuer berooven en ontcieren Door ongehoorsaemheyt, die kinders plichtich maeckt En datter menich daer door inde hel geraeckt. Vorige Volgende