Faems weer-galm(1670)–Cornelis de Bie– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Hekel-dicht Op de Kinderen die hunnen Vader moeten onderhouden ONnutte wisselingh, eylaes het comt soo spade Het goedt te mangelen op sijn kinders ghenade, Met hop' van onder-houdt, en wel te sijn ghedient, Als t'op is, vyanden in plaets van kinders vindt, Het leven duert te lanck, men sou de uren tellen Tot aen den lesten dagh, dat Godt soo wilde stellen. [pagina 76] [p. 76] Den ouderdom die valt hun al te ghemelijck Dat hy begraven waer, de kinders waeren ryck. O schendich schelmen stuck, boos en fenynich vleyen Soo langh den Vader daer noch niet is uyt-ghescheyen Soo streeltmen, maer wanneer hy niet en-sier meer heeft Dan wenscht-men hem het graf, als hy niet meer en gheeft. Is dat beleefde gunst, en staeter niet gheschreven Dat kinders goet en bloedt, hun lyf, hun siel en leven, Aen d'Ouders schuldich sijn, als Isac heeft ghedaen Die geene vrees en had voor s'Vaders sweert te staen, En buyghde voor t'gebiedt, soo drâ als hy maer hoorden Dat Vaders wille was sijn eyghen kindt te moorden, Is dit de les gevolght, dat kinders inde pyn Van d'Ouders d'eerste troost en leste hulpe syn? Dat wie dit anders doet verdient den brandt der hellen, Wee hun die d'Ouders in hun oude dag hen quellen, Sy waren beter oock met cluppelen gheslaen Die hun ontcleeden eer dat sy te bedde gaen. Op des Vaders doodt. NU sluyt den sarck den ouden mondt Wyens leven dat op de ghenade En naer den wil der kinders stondt Die hun te oudt stirf en te spade, Want had' daer niet over-gheschoten Van t'gen' hy hun ghegheven hadt t'Lanck leven had hun seer verdroten Maer nu behouden sy noch wat. Vorige Volgende