Brieven der gemartelde apostelen

[fol. *3r]

Aen de Edelen Hoog-achtbaren Heere, mijn Heer Joan Six, Heere van Vrouwmade, Oud-Schepen der Stadt Amsterdam.

VErgeev', geleerde Six, dat ik uw breyn doe waren,
So sig uw wacker oog gewaerdigt oyt dees blâren,
Maer van ter zij te sien, in moord, gewled, en brand.
Mijn diepe eerbiedigheyt maelt u een offerhand
In sprekend tafereel, niet met de bitt're soppen
Van ysoop-bund'len; maer besprenkelt met de droppen
Van Martel-bloed. laet toe.... maer 't zy mijn sang-nymph stout
Op 's mans eelmoedigheyt, en min tot dicht, vertrout,
Of dat het waerheyt is, my dunkt het manlijk wesen
Geeft stemmig-vrindelijk zijn oorlof klaer te lesen
Ik regt de bloed-banier dan van God Christus op
Daer 't leven werd gesmoord in vuur, en swaerd, en strop,
Daer rookend herte-bloed om wraek na boven steygert,
En Christus twalef-tal geen leet te dragen weygert;
Om stip te volgen op de lessen van haer Heer.
Geloov en lijden is het pit van Christus Leer.

[fol. *3v]

 

So dan de keur der stof, schoon al te laeg geschreven,

 

Het minst vernoegen kan aen uwe wijsheyt geven,

 

Sal mijne Sang-heldin in dit geluk vernoegt,

 

Met stouter stappen treén, daer sy nu kruypt, en swoegt

 

Om naem uyt uwe naem, en groote geest te halen.

 

Ik vrees geen nijdig oog, laet al de werelt smalen,

 

't Hans moet sy horen, dat een Man als Six mijn dicht

 

Gewaerdigt met sijn naem op 't voorhooft in het licht.

 

 

 

Edelen, Hoog-achtbaren Heere

 

 

 

U Ed:

 

 

 

Verpligste Dienaer

 

 

 

GOVARD BIDLOO.