Het zaad

[p. 28]

Tweede terzien

[p. 29]

Het werk der handen

Al wat alom zich roerde en openbaarde
- sinds God den vragend' Adam, als een tak
die wortelloos nog tast, in 't onverklaarde
nanachtlijk licht, de vingerspits toestak;

En dit nog droomzwaar lichaam als besnaarde
met energie en leefdrift, recht en strak -
kreeg doel en stem en breidde zich op aarde
gelijk een boom, die uit den bodem brak.

In 't effen voorhoofd grifte zich het fronzen.
In d'onbehouwen steen zinvol de daad.
En een groot raderwerk ving aan te gonzen.

Sinds zich de nek kromt en de hamers bonzen
springt aller arbeid laag en hooggaand zaad
uit duizend handen over in de onze.