Uit de wijdte

[p. 15]

Wachtend paard

Bij 't wrakke damhek aan het eind der weide
onder het droef prieëlen van een boom;
al uren zoo met d'avond goud terzijden,
staat een oud paard bewegenloos en loom.

En wind en licht en hemelkleuren glijden
voorbij en gaan ter ruste aan den zoom,
totdat zijn beeld nog scheem'rig in het wijde
zinkt met den nacht weg in denzelfden droom.

De smartlijk' opdracht van het moeizaam loopen
langs zooveel wegen eindelijk vervuld......
en oud geworden en in schijn gehuld

des vredes, met Gods laten hemel open......
O! dat gij mij met even zacht geduld,
dien àndren morgen wachtend, vinden zult.