Mariken van Nimwegen

[p. 7]

Gewijd aan mijn vrouw

[p. 9]

Inleiding

Bij de uitgave van deze lyrische bewerking van het Middelnederlandsch mirakelspel Mariken van Nimwegen, acht ik het raadzaam mij met enkele woorden te verantwoorden tegenover mijn lezers.

Het is mijn overtuiging, dat het spel van Mariken van Nimwegen behoort tot het allerbeste wat de dramatiek der Middeleeuwen ons heeft overgeleverd. De taal en vorm echter waarin het oorspronkelijk spel is geschreven zal voor hen, die het Middelnederlandsch niet grondig bestudeerd hebben, veelal onverstaanbaar zijn.

Begrijpelijkerwijze zal dus ook veel schoonheid van deze poesie verloren gaan en onbekend blijven. Ik heb nu getracht, door een vrije lyrische uitbreiding en bewerking, deze schoone stof onder de aandacht van een grooter publiek te brengen. Op verschillende plaatsen heb ik de tekst belangrijk gewijzigd en uitgewerkt; terwijl ik de taal en de beelden grootendeels in modernen geest schiep. Ik handhaafde enkele typeerende woorden en benamingen, terwijl bij zinswending, beeldcombinatie's en spelling der woorden, de artistieke sfeer mijn eenig richtsnoer was.

Daar het niet vast staat, dat het oude spel geschreven is met het doel dit op te voeren, noch of het vroeger ooit ten tooneele is gebracht, ben ik ook

[p. 10]

in mijn bewerking van dit idee niet in de eerste plaats uitgegaan. Het is aan bevoegden te beoordeelen of Mariken van Nimwegen in oude vorm of in deze vorm meer voor tooneel of voor declamatorium geschikt is. Bij het schrijven van dit gedicht heb ik gecontroleerd de uitgave van dr. P. Leendertz, en den herdruk der oude uitgave bij M. Nijhoff. 1910.

Ik wensch nog bij het verschijnen van dit werk mijn dank te betuigen aan dr. G.G.N. de Vooys, hoogleeraar te Utrecht, door wiens Colleges en raadgeving destijds het mij mogelijk is geweest, de schoonheid der middeleeuwsche poesie tot mijn geestelijk eigendom te maken.

Blaricum 1928.

Martien Beversluis.