Johan Michel Dautzenberg 1808-1869

[p. 201]

Avondgevoel

Wen om struik en lover
De avondscheemring spint,
En met rozentover
Berg en bosch omwindt

Wen der bloode bleeke
Maen het licht ontvloeit
En in hoger streken,
Ster op sterre gloeit

Wen - ver van 't geflonker
't Nachtegaeltje zingt,
En zyn stem het donker
Van het bosch doordringt;

Dan vliegt met zyn toonen
Hart en ziel omhoog.
Tot waer de englen wonen
Op den sterrenboog.

Dan gevoel ik blyde
D'engen zielenband
Tusschen wy en 't wyde
Beter Vaderland.

T. 5^e dl., 1848, p. 550.