Katoen van cel tot weefsel

Het bleeken.

Dit heeft tot doel de garens of weefsels van vreemde, kleurende zelfstandigheden te bevrijden. Men bleekt nu katoen meest onder den vorm van weefsels.

In de bleekerij wendt men scheikundige en mekanische middelen aan.

De oudste bleekwijze is de veldbleek. De katoengarens of -stoffen worden vochtig gehouden en aan den invloed van lucht en licht blootgesteld, waardoor de kleurstoffen verbindingen ondergaan, welke oplosbaar zijn in water.

Men heeft ook de veel gebruikte kunst- of chloorbleek, waarbij verdund chloorwater gebruikt wordt.

De werkzaamheden van den bleeker omvatten eigenlijk:

[p. 41]

1^o	het merken en samenvoegen van de stoffen;
2^o	het zengen of wegnemen van de uitstekende vezeltjes, door middel van een gasvlam of roodgloeiend ijzer;
3^o	het invochten in water van 50° tot 60° C.;
4^o	het eerste wasschen;
5^o	het loogen in kalkwater, waardoor de vetstoffen verwijderd worden;
6^o	het leggen in zuren en uitwasschen;
7^o	het loogen in bijtende loog;
8^o	het tweede wasschen;
9^o	het behandelen met bleekwater;
10^o	het herhalen van de bewerkingen N^rs 6, 7, 8;
11^o	het uitwringen;
12^o	het rollen, pappen, drogen;
13^o	het kalanderen, vouwen en stempelen.

Bij het bleeken is de voornaamste agent het water. Een bleeker moet zich dus bij voorkeur vestigen, waar heel zoet en zacht water, met weinig kalk, magnesium en ijzer voorradig is.