De Chineesche fluit

[p. 33]

De visscher in de lente.
Li-Tai-Po.

De sneeuw werd opgezogen door de velden,
De pruimeboomen zijn al wit van bloesem,
De wilgen staan in gouden sluierkleed.

Als vloeiend zilver liggen blank de vijvers.
De vlinders met hun wazig gazen vleugels
Rusten op bloemen uit en drinken dauw.

De visscher in het bootje op 't kalme water
Werpt vroolijk uit het sterkgebreide net,
Dat plots verbreekt der waatren zilverspiegel.

De vrouw gedenkt hij aan wier zijde hij
Gerust heeft, als een zwaluw in het nestje
Bij zijn geliefd gevleugeld wijfje slaapt.

Hij denkt aan haar, vertrouwend op zijn vischnet,
Om zijn geliefde voedsel thuis te brengen,
Zooals de vogel aan zijn wijfje doet.