Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 152]

F.W. Ekkel

[Ik vraag je nog eens wind]

Ik vraag je nog eens wind
je werkt me tegen
je bolt mijn kleren
zodat ik langzamer moet gaan
trek je terug en ga slapen

telkens als ik meen
dat je dood zult gaan
komt er een van je vele kinderen
mij de weg versperren
en ik moet wel stilstaan

ik heb een voorstel wind
wij bergen beide onze boze woorden op
tot elders
en ik wil vriendelijk tot je spreken
zoals een kudde vogels
spreekt tot de horizon
begrijp je

heel ver af zijn zij vrienden
en strengelen lange luchtige vingers ineen
om samen de tijd te overwinnen
of
ik wil me fluisterend
tot je richten
en fluisterend stappend
van alle kanten je omringen
en
ik vraag je nog eens wind
trek je terug en ga slapen.