Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 109]

Innerlijk

De openslaande serredeuren
in deze japanse avond
en de kleine vloeiende rinkeling
van je tinkelende vingers
met hun babybelletjes-muziek van Brahms

betreden wijs de nacht
liefste,
nu ik zo buiten bij je ben
als een zomerse weide stilstaand
met al zulke geheimzinnige dieren

die, onbewogen en nauwelijks bewegend
van de aarde doorzichtig afgewend,

maar kijken en kauwen
nietszeggend;

maar kijken en kauwen, niets zeggend.

En zwijgend zo is
hun houding in mij

streng
en vroom
als een oordeel

nietszeggend, onmondig ten dienste

jou
en je zekere aanslag
op de deur van een nacht in Hokkaido.