Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 83]

Inge Tielman

[Laat mij ik nieuw bouwen]

Laat mij ik nieuw bouwen
glansnieuw geblazen glas
onbreekbaar maar
van gebroken adem

leven wij anders
wij leven van anderen
onze handen staan horizontaal
geef ons heden wat morgen
wij verdubbelen
wij hebben honger
spreken wij door de spreekbuis
van ons gehoor
alles heet een getal
daarom ja
ja wij zijn de breuken
in het ongelijknamige

en zal ik nieuw zijn
onbreekbaar de stof is
als van ouds

*