Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 64]

Bouke Jagt

Het eindeloos geweten

I

voor mij zijn alle dingen al gebeurd
in deze lange lege domme straten
beleven mensen telkens weer de vogeldroom
die zij als kindren hebben opgelaten
mijn droom herinnert mij een confrontatie
met medemensen, met een schenker en een bakker
en met twee hoerensluwe advocaten
die mij beschuldigden en mij verweten
gewetenlozer nog te zijn dan zij:
het zijn geen vrienden die mij waarheid schenken
maar liegen is een dagtaak zonder eind

er is geen water diep er is geen zee
er is geen zonlicht meer er zijn geen sterren
er kiert geen licht meer tussen deze reten
en eenzaam staat en wacht mijn eindeloos geweten

ik hoor een voetstap
ik verwacht
vannacht
een dame
en dat ze niet komt heb ik ook geweten
de dingen zijn gebeurd
de dingen zijn vergeten

II

vóór mij zijn vele vogels in het bos geweest
zij hebben nooit de waarheid mogen horen
zij hebben nimmer mogen huilen met de honden
en daarom hebben wij ze later dood gevonden.

[p. 65]

 

nog bloedt het leeg uit grote rode wonden

 

het vogelbos... het vogelbos sterft uit

 

de vogels en de honden mogen mij nu haten

 

zij hebben meer het recht dan wie dan ook

 

zij hebben meer het recht dan die twee advocaten

 

want deze vogeldroom gaat ook weer op in rook

 

er is geen water breed er is geen god

 

die mij het zingen en het lachen kan beletten

 

ik wil en kan nu ook niet anders doen

 

dan vogelliedren op sterk water zetten

 

 

 

ik hoor een voetstap

 

ik verwacht

 

vannacht

 

een dame

 

en dat ze niet komt heb ik ook geweten

 

de dingen zijn gebeurd

 

de dingen zijn vergeten.