Dichters van morgen. Een bloemlezing uit de poëzie van jonge dichters

[p. 41]

Paul ten Hoopen

Vrouw in gesticht

Ik zie haar jaren ouder:
een stilleven te moe om te bestaan.
Zij zeurt iets van kurken op het water,
weekendschepen die hijgend de bocht om varen;
en wanneer ik wat wil vragen
over het kleine treurspel van haar veertig jaren
tracht zij vergeefs de dieren te verjagen
die aan haar smalle schouders grazen,
haar leegdrinken, eer de winden
wat mismoedig spelen met haar dode haren.