Charles Beltjens herdicht

[p. 13]

Wiel Kusters

Inferno

C hristus, die hem slapend vond,
B ij de diepste hellemond,
E n zijn lisplen nauw verstond,

L iet hem uit zijn droom ontwaken,
T oog hem hoog boven de daken:
J udas moest hij Hem verzaken.

E n Judas, die hem vallen zag
N aar de aarde, door de nacht,
S tond te lachen waar hij lag.