Verstandhouding met de vijand(1958)–Herman van den Bergh– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 18] [p. 18] En anders niet Dit ene wil ik en anders niet zet me in de cel in zebraschaduw van het spijlenraam klink me aan de brits en draai de schroeven der boeien aan ontneem mij 't water het wegend bewustzijn ontneem mij 't vrij besluit dek ook mijn ogen af en maak het duister duurzaam dit ene wil ik en anders niet Een nacht zonder hand of geslacht zal komen en goed voor mij zijn onbewegelijke ogen zullen waken over mij Als masker uit antieke tijd draagt ieder middaglicht vijandigheid voor 't gezicht maar ik ken geen vijand ben zonder mensen zonder middag ik slaap ik slaap Zie nu - er is zilver calcium van maan voor de kubus van mijn cel een struik vol slapeloze nachtegalen voor de onrust van de gangewacht [pagina 19] [p. 19] Slaapwandelend gaan de geesten van wie de strop als argument hanteren maar ik vind morgen een helder water in mijn kruik geen neemt mij dat weer af dit ene wil ik al 't ovrige is alleen een prijs Maar waarom waarom heeft men mij vrijgelaten tot valstrik tot beproeving? het is nog donker maar 't alfabet van de gesternten gaat niet meer op ik loop in laarzen van angst of is er scherper kwelling dan uit de wil van àndren vrij te zijn? wat dit mij weegt wat dit mij weegt en reeds te zwaar valt me dit juk van sleutels niet slechts de zak ook 't brein en ook de ziel voelen 't gewicht van koper ijzer en van staal die men mij meegaf vreemde gevangene vreemde bevrijde die ik ben die ducht en sidder als ik denk dat ik de celdeur open heb gelaten en niet door tralies meer beveiligd ben Vorige Volgende