Stenen tijdperk

[p. 44]

Portret

Wat bloed aan de slapen
wat vuur aan de vingers
ik schets je portret
op nachtwake's schors
Wat bloed op de lippen
wat vuur achter de ogen
(en je lach als een vlieger
gehaakt in een ster)
zo teken 'k je neer
zoals ik je eens zag

Nog loop je voor me uit
door een werkelijk land
en iedere stap vloeit
van jou naar het verleden:
maar van waarde zo groot
dat een vuur van dor loof
ontbrandt
aan de onvergetelijke geur