Stenen tijdperk

[p. 33]

Morgen [I]

Neen, schrijven is niet nodig meer dit uur.

De steen der wijzen werd genoeg vandaag
ontpakt; komaan geef deze vingers rust.

Een deel van je zendt vlugge woorden toe
aan het andere deel: of geheugenspel
als bijen zwermde om de korf van 't brein.

Gerekte associaties, dreunende echo's
storten de katarakt van 't denken neer
en het bewustzijn, poel van vele diepten,
kaatst zonlicht weer nu zon al onder is.

Nacht veegt van de oceaan over de pijnen
landinwaarts -

de ondoorgronde wereld

verandert zich te middernacht in een
nieuwe globus, volgende bal, die reuzen
gooien over 't ravijn van eeuwigheid

om te zijn Morgen, en een andere dag.