Stenen tijdperk

[p. 22]

Dagen van toorn

Schreeuwt nog iets achter 't stof?
Weeklaagt iemand in 't gruis?
Laat niet de knaap ontwaken
die ruglings op 't voetpad ligt:
hier slaapt de marionet
met het benig profiel van was
en sijpelt een nachtlijk zand
uit 't uurwerk der paarse oogleden,
en de magere romp bejuwelen
kardoezen in bandelier.
Wie bidt nog binnen de huizen
door de luchtdruk omgedraaid?
Van puur email is de hemel.
De vlieg, roerloos op de urn
van halfopen kindermond
zuigt ironische glimlach op.