Stenen tijdperk

[p. 17]

Gelijken [II]

Ook ik
als gij
scheer langs de muren
in 't gele vuur van de zomer

ik huiver
in de holle winternachten
ik streel de houtskool, liefkoos de as.

Als gij heb ik hitte en vorst
korrels van druif of hagel
geur van bron
uitzicht op schimmel en stilte.

Ik heb als gij zwarte brokken leed
dode vogels
onder de herfstregens.

Gebaren en hart heb ik, hoge
gedachten in stormen
lage in zaden. -

Ziet ge niet dat ook ik ben aarde
wolk
en tranen,
natuur die uitmondt in haar zee?

Ik ben als gij
vis zilverzwart
in de sparteling van 't net.
Niets vermag ik
alles begeer en tracht ik.

[p. 18]

 

Ook ik verwacht

 

en hoor de wind mindren,

 

slaap in het voorjaar langs de rivier

 

onder donkere kluiten

 

waarin het hart gist.

 

 

 

Ook ik ben als gij

 

ploeg die kinderen opdelft,

 

golf om doden op omhoog te heffen,

 

sap van kruid en zon om levenden mee te voeden.

 

Als gij, ben ik stem die zichzelf vertelt

 

met het bruisen van de bergbeek,

 

stem die wordt, als de uwe, stem van zee

 

 

 

en als ik spreek van mij

 

spreek ik van u.