Niet hier, niet heden

[p. 26]

Volgende schepping

Hier
waar de mens eet en niet anders kan
zich bezoedelt en niet anders kan
andren bevuilt en niet anders kan
om zelf in rottenis te eindigen
wie spreekt hier nog van zuiverheid?

Hier
in dit rijk van bare waanzin
deze hoek waar 't denken draait om 't ingewand
en wisselt als kleur boven olievlak
wie spreekt hier nog van zuiverheid?

Ik wraak de duif die vol luizen zit
en de al vroeg verwelkte roos
en 't maagdelijke kind
met de benen wrak van begeerte
en de heilige die enkel
van zoenen droomt op de uiers van een teef
en de engel
die de mensdingen aanziet zonder eraan te sterven
en de god die deze dingen aanblaast.

Ik droom van een volgende schepping
van een andere god
heel ver van dit allemaal, vreemd er aan,
en naar die god gaan mijn gebeden uit

die god schoon en onschuldig
wiens vingers, maken zij een mens,
hem maken uit wat anders dan uit drek.