Het litteken van Odysseus

[p. 49]

Een woord

Zingen is niet

beschrijven wat het oog

waarneemt ginder en hier in roerloosheid
door 't onverschillig raam van een gezicht.

't Is zeggen wat onder je blik gebóren wordt.

Ziehier 't geheim van 't ritme
van de spontane erectie naar het lied:

tot ieder ding in volle klaarte aanschouwd,
tot hen die wij beminnen,
tot vacht en lichaam waar de hand in woelt
moeten wij zegge' een dag ‘Ik leef in jou’;
en dat doorvoelen dan in al zijn eenvoud.

Dan zal de poëzie vanuit zichzelf ontspringen.