Kansen op een wrak(1957)–Herman van den Bergh– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 27] [p. 27] Voor een terdoodveroordeelde Le poète est celui qui inspire plus que celui qui est inspiré (Eluard) Jij draagt je dromen hoog geen vrouw raakt ze meer aan ter ruste ga je met de zon de aarde riekt naar dageraad dicht bij de gevangenissen Gelukkig de lucht die om ons is die ademt zonder te zeggen ‘ik’ die open is naar iedere kant gelukkig de lucht die niet zich bemint Temidden gehaaste stappen is er nog een gras dat niet verbleekt een wereld van stilte van vlucht zonder kommernis om de haardos der jeugd noch om de huizen op de veiling noch om de moorden van de dag achter de brede banen van dauw [pagina 28] [p. 28] Maar veroordeelden zijn wij allen reeds gaan de bloemen om ons dicht buigen plantenstengels om ons neer door de tralies wordt alles van steen de gevangenen hebben honger hun nacht is ontrouw en broos vol echogaten doch schijnt jouw lot in mijn cel dan brandt de oliepit heftig op Zelfzuchtige schaduw blauwe hondin nu kan ik mij niet van haar ontdoen zij groeit als ik de lamp verplaats blaft de leegte aan verre beedlaars aan wellicht om achter 't vuurnest van de zon een onbekende zuster te vinden afzichtelijk tussen het licht en als zij draaiend in 't onmeetlijke Door de nacht heb ik denkende je gezocht de hemel verslond de sterren gezichten stroomden nog eens voorbij zoals het zand van luchtspiegelingen alles viel de verveling in handen de omraamde ruimte kromde zich kromde zich verder en klapte saam over een koude naakte mond overal rondom starde de tijd een nevelbank een gel een vlek [pagina 29] [p. 29] Opdat zij met jou niet verloren gaan moet ik de dromen nu meester blijven voor jou en voor jou alleen heb ik leegte geslagen om mij heen jij bent de geredde bent de redder slaap nog een nacht en morgen ben je groot Maar wat vang ik aan met dit verlangen snijd ik het af het groeit te sterker kon het mij toch eens verlaten misschien misschien dat dan mijn kreten zouden aflaten van mij te wonden en mijn ogen doen opengaan bloemen en planten herleven doen en hemels kleuren en stenen bewegen want alle dingen sterven onder onze ogen wanneer onze ogen ze niet meer verlichten Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd