De boog

[p. 25]

Tegen avond

Hemels staan op mijn hand gebogen;
ik zing mijn lied -
Zon en maan draag 'k op mijn ogen,
ik sluit ze niet.

Zeeën kome' aan mijn voeten breken:
zij missen kracht;
zwart maakt hij alle hemelstreken,
mijn vriend de nacht.

Dieren springen op tot mijn schouder,
mijn hoofd blijft stil;
ik word niet bleker - enkel ouder
mijn trots, mijn wil.

Nooit zal u een leven meer in tel zijn,
mijn licht, dat vlucht! -
Graan is mijn daad, een bloem mijn welzijn,
mijn lot: een vrucht.