Platbook 3. Gebaorte en doeëd(2009)–Colla Bemelmans– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 52] [p. 52] Jeanne van Kraay-Apeldoorn, Venlo 't Niej kiendje Zoeë um 't anderhalf jaor, en det is elf kier gebeurd, woort ik um 't zeil en de pan nao 't Groene Kruis gesteurd. Det waas in 't patronaat en den zag Zuster Sofie: ‘D'r kump beej och zeker weer ein niej kiendje in de riej.’ Tante Truuskwaam mit mamma de weeg bekleie 'ne ganse middaag zote die twieje dan te nejje. De leechgreune bekleijing en de hemel gewasse En maar ploeëje en maar maete en passe! En as mamma eure tied dan waas aangebraoke Woort de wiesvrouw, juffrouw Berends aangespraoke. Daan meuste weej nao femilie of bure En nao 'ne gas oor krege we dan te hure Geej heb thoes alweer een niej kiendje gekrege! Woa 't precies vandaan kwaam dat waerde verzwege. De ooievaar waas meistal de dader Nemes verdach oetentelik de vader. Dat bieës vónd ik waal zoeë ingemein Want 't pikde mien moder steeds in de bein, Zoedet zeej tieën daag in bed mós blieve. Wie kós zo'n bieës toch zo'ne misdaod bedrieve? Toch, de insigste vakantie die mien moder oeëts haet gehad Waas in 't kinderbed, heerlik, tieën daag plat! Zevevieftig woort aan de wiesvrouw gegaeve Zovuuël, dach ik, kos dus ein niej minselaeve. 's Anderendaags woort 't geduip in de kerk 't Kiendje drage waas meistal de buurvrouw eur werk. Daonao, in de gooj kamer gezaete Woorte d'r beschuut mit muuskes gegaete En de buurvrouw kwaam touw iddere morge [pagina 53] [p. 53] Mamma en 't kiendje wasse en verzorge. 'n Ander buurvrouw brach in 'n witte emalje tuit kippesoep En 'n gooj kinnis stónd met tieën eier op de stoep. Tante Truus kwaam de hoeshalding doon en kaoke Det waas naoberplich, dao woort neer euver gespraoke. Mien moder genoot van det niej höpke laeve, Ik zeen 't nog veur mich as zeej 't de bors meus gaeve: Kiendje op de slup, veut op 't benkske, gezich nao de moor, De bors zedig bedek, 'n kerteerke rös, soms ouk 'n half oor. 'n Paar maond later kwaam de box weer nao ónder Weer minder plaats, mer men kós neet zónder. As boxkleid deej deens 'n gries molton daeke met roeëj strepe Aaf en toe de vingerkes tösse de scharnere geknepe Dan kreeg 't 'n körsje mik in de melk gesop Met nog 'n klein bietje sókker d'r op. De rammelaer waas 'n laeg buismanspötje Twieë luiers met veer spelde um 't vötje Opvoede waas noeëjts zo'n probleem beej ós, Weej voedde ós ónderein op, gewoeën umdet 't mós. Ouk al raak oos hoes zoe lanksaam erg vol, Welkom ware de kiendjes allemaol. Vorige Volgende