Den lieffelycken paradys-vogel tot Godt om hoogh vlieghende

Goddelycken wensch.

Stemme: Godt hongh aen't Kruys. (oft) Cloris est belle, mais Philis est plus douce. &c.

WAnneer ô Heer'sal ick voor u verschynen;

Wanneer sult ghy doen schuyven de gordynen,

Op dat ick't Licht,, aenschouw van u ghesicht;

Ghy die door siet mijn innigh hert'en nieren,

O Heer laet ghy,, U sien aen my,

Laet my daer zijn waer naer myn oogen swieren,

Heer'laet my voor uw ooghen staen,

Ach! wilt uw'ooghen op myn'ooghen slaen.

2. Den minaer die door het wachten is verwonnen,

[p. 151]

 

Die scheldt den tijdt, en't langhsaem gaen der Sonnen,

 

Den korten tydt. schynt hem een eeuwigheydt:

 

O Heer wanneer sal ick in u ontslapen

 

Om in den schyn,, van uw aenschyn

 

Mijn saligheydt met volle vreught te rapen;

 

O snellen tydt spoedt uwen gangh.

 

Al zyt ghy kort, ghy zijt my noch te langh.

 

3. Waer blyft den dagh die eynden sal mijn' daghen;

 

Waer blyft den dagh, die my sal over-draghen

 

Naer dien dagh, die noyt den nacht en sagh;

 

O aen-schyn vol van glorieuse stralen.

 

O aen-ghesicht, Vol glans, en licht,

 

Daer d'Hemels self hun' Hemelen van halen,

 

O blinde doodt, sluyt mijn ghesicht,

 

Op dat ick sien den schyn van't eeuwigh licht.

 

4. Den nacht bedroeft ons met syn duysterheden,

 

Daer't Sonne licht is vol wellustigheden,

 

De Son baert vreught,, den dagh maeckt ons verheught,

[p. 152]

 

O eeuwigh licht wilt togh mijn ziel beschynen,

 

Mijn pyn verdwynt,, soo ghy verschynt.

 

Ghy drooght mijn oogh, ghy balsemt all' mijn pynen,

 

Derv'ick de vreught van't Hemel-ryck,

 

Soo blyf ick droef, al troost my't aerde-ryck,

 

5. Meynt ghy my Heer'met schepsels te versayen

 

Mijn hert'en is met schepsels niet te payen,

 

Mijn ziel' die haeckt,, naer die de schepsels maeckt

 

Myn ziel' versaeckt verganckelijcke saken,

 

Den Heer' alleen,, En anders geen,

 

Den Heer' alleen kan myn ghemoedt vermaken,

 

Op Godt is all' myn hop' ghebouwt,

 

Al dat blinckt buyten Godt, is klater-gout.

 

6. Soud'u ô Godt die offerhand behaghen

 

Dat ick mijn gift' quam sonder my op-draghen,

 

Dat ick mijn ziel',, Van d'offerhand' af-hiel;

 

Soo oock en kan mijn hert'geen blydtschap rapen,

 

't En zy dat ghy,, u gheeft aen my,

[p. 153]

 

Die my tot u ghemaeckt hebt, en gheschapen.

 

Des wereldts vreught, die doet my pyn

 

Soo langh als ick hier sonder u moet zijn.