Den lieffelycken paradys-vogel tot Godt om hoogh vlieghende
(1686)–Daniel Bellemans–
Auteursrechtvrij
[pagina 93]
| |
Stemme: Weest vrolijck Herderkens en zyt verblydt, (oft) Chere Cato, &c.IN eenen Waghen vol van Hemels vier
Nam Godt Eliam den Propheet van hier,
Naer dat hy neerstelyck in't Heyligh Landt
Der Cermeliten Orden hadt gheplant,
2. Deês eerste Oorden vol van vierigheydt
Scheen uyt in alder-hande heyligheydt,
De witte Lelien zyn daer ghevoedt,
En Rooskens root van Martelaren bloedt.
3. Therese wenschte Martelaers te zyn,
Gheen pyn te lyden was haer meeste pyn,
Sy wenschte levendigh te zyn verbrandt,
En daer om reysden sy naer Mooren-Landt.
| |
[pagina 94]
| |
4. Maer als sy die schoon doodt dat niet en vondt.
Nam sy Elias reghel aen terstondt
Daer in heeft sy haer sinnen al-te-gaer
Wel duysent-mael doen sterven Martelaer.
5. In dese maeght die Godt hadt lief om't meest
Verdobbelden den Heer' Elias gheest,
Ghelyck hy eerst aen Eliseus ded'
Wanneer Elias naer den Hemel red'
6. Theresa heeft den schoonen Seraphien
Met eenen gulden pyl by haer ghesien,
Daer hy haer suyver hert' med' open brack,
En met een seltsaem minne-vier ontstack.
7. Een teere maeght heeft mans ghereformeert
Soo dat Carmelus meer, en meer floreert?
Carmelus staet in synen vollen fleur,
In sijnen eersten iver en viguer.
8. Het welck den Heylighen Elias handt
Met groote liefd', en iver heeft gheplant:
| |
[pagina 95]
| |
Dat heeft die vierighe Maeght besproeyt.
Soo dat Carmelus als een leli' bloeyt
9. Lof zy Therese, prys en danckbaerheydt;
Die weerdigh is om hare vierigheydt
Dat s'op den waghen met Elias rydt
Nu en altydt, tot inder eeuwigheydt.
|
|