Den lieffelycken paradys-vogel tot Godt om hoogh vlieghende

Ander.

PHOEBE swyght, treckt af de snaren,

Van u over-doove luyt,

Laet u dichten henen varen

Al u achtbaerheydt is uyt.

Siet ghy niet; de Sangh-goddinnen

't Neghen talligh Maeghden-rot

Eenen and'ren POEBUS minnen?

[p. *8r]

 

Met u houden sy den spot.

 

Vraeght ghy wie sy voor u stellen?

 

'tIs den soeten Belleman,

 

Die klinckt als een silv're Belle

 

Soo een jeder tuyghen kan.

 

Wat is 't wonder mits syn dichten

 

Hier ghebracht uyt 't Paradijs

 

Menigh swaer ghemoet verlichten?

 

Daerom PHOEBE zyt ghy wys,

 

Wilt sijn konst-rijck hooft vercieren

 

Met u daphnes Prys-Lauw'rieren.

Door den selven.