Den lieffelycken paradys-vogel

Vierighe Wenschen.

Stemme: Aen-siet hoe IESVS schreyt.

GHelyck een Hert oft Dyn

Wenscht naer een' klaer Fonteyn,

Soo wensch' ick duysent keeren,

Om eens by u te zyn

O levende Fonteyn,

O alder-soetsten Heere.

Ghelyck den koghel hier

Uyt het Canon door 't vier

Wordt in de locht ghedreven;

Soo vlieght myn hert en sin

Door 't vier van uwe min'

[p. 126]

 

Van hier naer 't eeuwigh leven.

Het aerdt-ryck scheurt en beeft

Daer binnen windt in sweeft,

Soo scheurt myn hert van binnen;

Myn hert' dat scheurt en berst,

Het vier wordt uyt-gheperst,

Door 't blasen uwer minnen,

Ick sterf, eylaes ick sterf!

Ick sterve duysendt-werf,

Om dat ick hier moet leven,

Ey scheydt, myn Ziele scheydt

Vaert naer de eeuwigheydt,

Pooght uwen gheest te gheven.

Oalder-soetsten Heer

Ick wensch soo menigh keer

In u te zyn verslonden,

O Heer naer wie ick jaegh,

Oft ick die uer' eens saegh,

Dat ick mocht zyn ontbonden.

O Saligh, ô playsant!

O Hemels Vaders-landt,

O plaetse van ghenuchten;

Moet ick in 't tranen-dal

Daer druck is over al,

Noch langher blyven suchten?