Den lieffelycken paradys-vogel

[p. 93]

De Liefde van de H. Moeder Teresia, Reformatrice van de On-gheschoeyde Carmeliten.

Stemme: VVeest vrolyck Herderkens en zyt verblydt. (Oft) Chere Cata, &c.

IN eenen Waghen vol van Hemels-vier

Nam Godt Eliam den Propheet van hier,

Naer dat hy neerstelyck in 't Heyligh Landt

Der Carmeliten Orden hadt gheplant.

Deês eerste Orden vol van vierigheydt
Scheen uyt in alder-hande Heyligheydt,

De witte Lelien zyn daer ghevoedt,

En Rooskens root van Martelaren Bloedt.

Therese wenschte Martelers te zyn,
Geen pyn te lyden was haer meeste pyn,

Sy wenschte levendigh te zyn verbrandt,

En daer-om reysden sy naer Mooren-Landt.

[p. 94]

4.

 

Maer als sy die schoon Doodt daer niet en vondt,

 

Nam sy Elias Reghel aen terstondt,

 

Daer in heeft sy haer sinnen al-te-gaer

 

Wel duyfent-mael doen sterven Martelaer.

In dese Maeght die Godt hadt lief om 't meest
Verdobbelden den Heer' Elias gheest,

Ghelyck hy eerst aen Elisaeus ded'

Wanneer Elias naer den Hemel red'.

Therese heeft den schoonen Seraphien
Met eenen gulden pyl by haer ghesien,

Daer hy haer suyver Hert' med' open brack,

En met een seltsaem minne vier ontstack.

Een teere Maeght heeft Mans ghereformeert
Soo dat Carmelus meer, en meer floreert;

Carmelus staet in synen vollen Fleur,

In synen eersten iver, en vigeur.

Het welck den Heylighen Elias handt,
Met groote Liefd', en iver heeft gheplant,

[p. 95]

 

Dat heeft die iverighe Maeght besproeyt,

 

Soo dat Carmelus als een Leli' bloeyt.

Lof zy Therese prys, en danckbaerheydt,
Die weerdigh is om hare vierigheydt

Dat s'op den Waghen met Elias rydt

Nu, en altydt tot in-der Eeuwigheydt.