Davids psalmen

[p. 370]

Honderd-négen-en-twintigste PSALM.

Zy hebben my van myne jeugd of aan, Zegge Isr'el
nu, dikwils benerd, bevogten, Van jongs af veel benaauwd-
heid aangedaan; Terwyl zy my nogtans niet overmogten.

Honderd-négen-en-twintigste PSALM; voor Instrumenten.

[p. 371]

Psalm CXXIX.

1.

Zy hebben my van myne jeugd af aan,
Zegge Isr'el nu, dikwils benerd, bevogten,
Van jongs of veel benaauwdheid aangedaan;
Terwyl zy my nogtans niet overmogten.

2.

Door ploegers is myn rug beploegd, doorsneên;

Zy hebben zelf hunn' voren lang getoogen:
De Heere, dock rechtvaardig, brak van één
De touwen der godloozen, en hun poogen.

3.

Lag allen, die op 't heilig Sion vast

Vol haat zyn, eens met schaamte rugwaarts vlieden,
Als 't gras zyn, dat op stolp en daken wast,
Het welk verdort aleer men 't hebb' to wieden;

4.

Waarmeê die maait zyn' hand niet vult, noch hy

Die garven bind zyn' arm, noch wie die wégen
Betreed, ooit zegt: Gods zeegen zy u by:
Wy wensen u in 's Heeren naam den zeegen.