Davids psalmen
(1733)–Jan van Belle–
Auteursrechtvrij
[pagina 331]
| |
Honderd-en-vyftiende Psalm; voor Instrumenten. | |
[pagina 332]
| |
Psalm CXV.1.
Niet ons, niet ons, maar uwen naam zy, Heer!
Om uwe gunst en waarheids wille de eer.
Waartoe der heid'nen vraagen:
Waar is hun God? daar onze God tog woont
In 's hémels troon, daar hy in alles toont
Te doen naer zyn behaagen.
2.
Hunne afgoôn zyn goud, zilver, in den grond
Maar mensen werk: zy hebben wel een' mond,
Maar nooit daar meê gesproken;
Wel oogen, doch zy zien niet; ooren, daar
Zy nogtans niet meê hooren; neuzen, maar
Daar nooit meê word gerooken.
3.
Zy tasten niets, schoon handen hebbende, aan;
Zy kunnen met hunn' voeten gants niet gaan;
Zy geeven door hunn' keelen
Geluid noch stem: elk die ze houwt of bouwt
Zy hen gelyk: elk die op hen vertrouwt
Hebbe in hun lot te deelen.
4.
Maar Israël vertrouwe op God gewis,
Met A'rons huis; wyl hy hun helper is,
Hun schild, de God der Goden.
Gy lieden die den Heere eerbiedig vreest,
| |
[pagina 333]
| |
Vertrouwt op God, die altoos is geweest
Uw' hulp en schild in nooden.
5.
De Heere, die ten beste aan ons gedagt,
Zal Isr'els huis, zal A'rons naageslacht
Met zeegening vereeren,
Zal zeeg'nen die hem vreezen, klein of groot;
Hy zal in uw' en uwer kind'ren schoot
Den zeegen steets vermeêren.
6.
Gy lieden zyt in 's Heeren gunst geraakt,
Die hémel, aarde en alles heeft gemaakt
War adem heeft of léven;
Den hémel doch behield hy voor zyn' troon,
Terwyl hy de aard', zyn voetschabel, ter woon'
Aan 't mensdom heeft gegeeven.
7.
Gods lof word door de dooden nooit verhaald;
Nooit zullen die ter stilte zyn gedaald
Lofspreeken t' zyner eere;
Maar wy te zaam, wy zullen van nu aan
Gods lof alom en eeuwig doen verstaan.
Komt, looft nu, looft den Heere.
|
|
