Davids psalmen
(1733)–Jan van Belle–
AuteursrechtvrijEén-en-tagtigste PSALM; voor Instrumenten. | |
[pagina 230]
| |
Psalm LXXXI.1.
Laat een' vreugdklank tot
Onze sterkte opvaaren;
Juicht nu Jakobs God;
Heft een' Psalmzang aan;
Doet den trommel gaan,
Harpe en luite paaren.
2.
Tsa, bazuint om 't meest,
Nieuwe maantyds eere,
Ons bestemde feest:
Want dat is een' wet,
Isr'el voorgezet,
't Recht van Jakobs Heere,
3.
Josef ingeplant
Ten getuig'nisteeken,
Als by teegen 't land
Van Egipte kwam,
Daar ik spraak vernam
Welke ik niet kon spreeken.
4.
'k Heb zyn' schouder vast,
Zyne hand van onder
't Pottewerk ontlast:
Op uw noodgeluid
Hielp ik, sprak ik, uit
't Schuilhuis van den donder.
| |
[pagina 231]
| |
5.
'k Heb 't proefwater u
Vol gedaan ten boorde;
'k Zei: myn volk! hoor nu;
'k Geef u dit bevél,
Og! of Israël
Tog eens na my hoorde.
6.
Geen uitlands God zal
God zyn voor uwe oogen;
Buigt niet ten gevall'
Van een' vreemden neêr:
'k Heb, ik God en Heer,
U Egipte onttoogen,
7.
Opgevoerd van daar.
Doet uw' mond wyd open,
'k Zal hem vullen; maar
Isr'el, 't eigendom,
Hoorde of zag niet om,
Kwam niet tot my loopen.
8.
'k Heb 't dies, als to dwaas,
In zyn hertsberaaden
Laaten gaan: helaas!
Hadd' myn volk gehoord!
Ag! hadde Isr'el voort
Ingevolgd myn' paden!
| |
[pagina 232]
| |
9.
'k Hadde in korten stond
Allen die 't bestry'en
Uitgeroeid ten grond';
'k Hadd' myn' hand, myn' kragt,
Haastig voort gebragt
Teegen zyn' partyen.
10.
Met geveinsd bedrog
Zouden die God haaten
Voor hem buigen; doch
't Volk, voor hem bevreesd,
Hadde altoos geweest,
Eind' gekend noch maaten;
11.
't Waar', met overvloed,
't Vet der tarweschooven
Ryk gespysd, gevoed;
't Waar' volop verzaad
Met de honigraat
Uit der rotsen klooven.
|
|
