Winterloof. Late gedichten 1884-1887

[p. 144]

De doodsklok.

De doodsklok luidt.

Gezangen zwijgen.

De scherts heeft uit.

De zuchten stijgen.

De wang verbleekt.
De doodsklok spreekt.

De doodsklok spreekt:

‘Het gaat op scheiden.

Schoon 't hart u breekt,

Wilt u bereiden!

Vergeefsch misbaar!

De tijd is daar.

De doodsklok zegt:

Wel moogt gij schromen,

Die voor 't gerecht

Eens Gods moet komen,

Wiens heilig oog
Nooit schijn bedroog.

[p. 145]

 

Geteld, gericht

 

Zijn al uw zonden;

 

Uw deugd te licht

 

Voor God bevonden;

 

Verdiend verderf

 

Uw deel en erf!’

 

 

 

Maar englenzang

 

Klinkt luid er boven,

 

Als om 't geklang

 

Der klok te dooven:

 

‘Daar is geen nood,

 

Daar is geen dood,

 

Voor die gelooven!

 

Niets kan Gods kind

 

Aan Hem die 't mint

 

Ontrooven!’

1887.