Winterloof. Late gedichten 1884-1887

[p. 8]

Quis separabit?

In derven en verwerven

Gevoelen zij uw hand;

In leven en in sterven

Blijft U hun hart verpand;

Hoe vaak zij 't ook verkerven,

Gij maakt hen nooit te schand,

Die 't heillot zullen erven

Van 't hemelsch vaderland.

Wat zal van U hen scheuren,

Die uwe kindren zijn?

Geen lijden en geen treuren,

Geen lijfs- of zielepijn;

Wat zorg hun vrede steuren,

Wat wolk den zonneschijn,

Daar zij het hoofd in beuren,

Die zeggen: ‘Gij zijt mijn!’

‘Mijn God, mijn deel, mijn leven,

Mijn burcht, mijn schild, mijn loon;

Gij hebt U mij gegeven

In Christus uwen Zoon;

U aan te mogen kleven

Heft boven lof en hoon;

De vrees is uitgedreven;

De liefde zit ten troon.’

1884.