Het dagboek van de student Nicolaas Beets, 1833-1836

Leiden, maandag 23 maart 1835

Leiden 23 Mt. Maandag.

Geel was er hier en daar voor uitgekomen dat hij de steller was van het in den Letterbode van den 20sten voorkomend artikel, geteekend Xth (voor die Grieksch verstonden duidelijk genoeg). Hij had overal gevischt hoe het door de studenten, door mij, door anderen werd opgenomen. ‘Ja’, had hij gezegd, ‘'t werd te gek hier in

[p. 149]

39. Jacob Geel (1789-1862).

[p. 150]

Leiden. Men kon nergens komen of men hoorde de glorie van Beets voor en na. Dat jongmensch werd over 't paard getild.’ Sommige mijner vrienden gaan zoo ver het er voor te houden dat het een zekere mate van jaloersheid was die G. geprikkeld had, omdat ik op zijn territoir, het gebied van den luim, was getreden. Hoe het zij, ik heb bij Geel theegedronken.⁵⁹⁵ Eerst een algemeen gesprek. Welhaast over literatuur en poëzie. Ik sloeg zoo wat op den haak. Eindelijk begon hij er zelf van. ‘Ik had waarschijnlijk wel gegist, gehoord, geweten dat hij de steller van 't bewuste artikel was. Van zijn kant, had hij vernomen dat het mij geen pleizier gedaan had.’ Dit bevestigde ik. ‘Dat speet hem. Zoo was het niet gemeend. Volstrekt geen persifflage. Geen spotternij. Had het in deze of gene uitdrukking daar iets van, dan was het tegen zijn zin uitgevallen. Bloote belangstelling in mijn persoon had het hem doen opstellen. Hij vreesde dat men mij zou bederven. Wat ik er dan wel hatelijk of onaangenaams in vond?’ Ik bracht mijne grieven in. Hij poogde ze op te lossen en slaagde grootendeels. Ik moet zeggen dat hij mij gansch niet uit de hoogte behandelde; veeleer op een voet van gelijkheid. Zijn openhartigheid en bonhommie troffen mij zeer. Hij scheen metterdaad belang te stellen in mijn toekomst. Hij wilde mij volstrekt aan Prof. Hamaker [met Bake zijn groote vriend] [voorgesteld] hebben. Ik moest daar visites maken. ‘Daartoe heb ik te slecht bij hem collegie gehouden’ zeide ik niet, maar dacht ik. Ik verliet G. met groote tevredenheid. Toch is het geen man, met wien men op zijn gemak komt.⁵⁹⁶

595 Geel woonde op het Rapenburg 95.

596 B: ‘ Bakhuyzen (hij teekent zich van den Brink, maar het helpt hem niet, het blijft Bakhuyzen, onder ons of Bakkes; Bakhuyzen schrijft mij: “Ik ontving uwe Masquerade nadat ik in dien eigen ochtend in de Letterbode deszelfs beoordeeling door Xth (Xanthus? Geel?) gelezen had. Na de lezing en herlezing van uw gedicht begrijp ik deze recensie nog evenmin als voor dezelve. Wil ZHG. u prijzen en aanmoedigen of laken en waarschuwen? Ik geloof het eerste. Intusschen schijnt de gelukkige tirade over de Boeotia van Homerus hem boos gemaakt te hebben”’.
Brief van Bakhuizen 21 maart 1835. Gepubliceerd in: De studietijd van R.C. Bakhuizen van den Brink , pp. 127-131.