Madelieven

[p. 157]

Verlies van vrienden.

Ontvalt u vrind op vrind -

Wie heeft nooit vriend betreurd?

Geen band, die harten hier verbindt,

Of hij wordt eens verscheurd.

Als alles uit was met deze aard,
Hoe weinig was dit leven waard!

Daar is een beter oord,

Daar is een milder lucht,

Waar 't leven, door geen leed gestoord,

Iets meer is dan een zucht,

En wat een menschlijk hart doet slaan
Niet flikkert, om weer uit te gaan.

[p. 158]

 

Daar valt geen scheiding voor;

 

Daar wordt geen traan geschreid;

 

Daar heeft men lief, alle eeuwen door,

 

In rust en heiligheid.

 

't Geloof ziet derwaarts uit, bij 't graf,

 

En wischt de heetste tranen af.

 

 

 

Zoo dooven ster bij ster,

 

En wijken uit uw oog,

 

Als de ochtendzon steeds helderder

 

Verschijnt aan 's hemels boog.

 

Zij gaan niet onder aan den trans,

 

Maar domplen zich in schooner glans.

Montgomery.

Opmerking. De omstandigheid dat in het laatste couplet helderder op ster slaat, behoeft geen lezer te verleiden om nu ook de doffe e van den comparatief-uitgang als de scherpe e in ster te gaan uitspreken. Het is een van die onvolkomen rijmen, die geöorloofd zijn en, mits niet misbruikt, hunne eigene bekoorlijkheid hebben. Verg. scherm op arm; werd op hart. Bilderdijk veroorlooft zich zelfs eenmaal wordt op hart. Winterbl. II. 118.