Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

[p. 183]

Blijf aan mijn zij.

Blijf aan mijn zij! Schier veertig zonnekringen

Bleef mij uw liefde in lief en leed getrouw,

Mijn heul, mijn hulp, mijn steun in alle dingen,

Van God gegeven vrouw!

Blijf aan mijn zij! De webbe van mijn leven

Is haast ten eind gesponnen en breekt af;

Wat zou het zijn, moest mij uw arm begeven,

Zoo dicht bij 't graf?

Blijf aan mijn zij! Mijn hàrt kan u niet missen;

Het mist er veel bij die ik om mij zie;

De droevigste van alle droefenissen,

Bespaar mij die!

Blijf aan mijn zij! Gij wilt het; wil het vrágen

Van Hem, wiens wil beschikking is en macht;

Hij neig' zijn oor, hij rekke uw levensdagen,

Hij spare uw kracht!

Mijn liefde hoopt; de Zijne ontzegt mij 't vreezen;

Uw leeftijd klimt, uw ouderdom blijft uit;

't Gezondste bloed doorstroomt nog heel uw wezen,

Door niets gestuit,

Kleurt nog uw wang, doet nog die lippen gloren,

Wier liefdekus me eens ophief uit mijn druk,

En aan mijn hart de stem des Hemels hooren:

Smaak uw geluk!

6 Januari 1897.