Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Ontaard niet, volk van Nederland.

Ontaard niet, Volk van Nederland,

Noch laat het u beduiden!

Ontaardt niet, wakkre Burgerstand!

Ontaard niet, Kleine luiden!

Ontaardt niet, gij die, trouw gezind,
Uw brood bij handenarbeid vindt!

Blijft die gij waart voor dezen,

En die gij nog kunt wezen.

[p. 153]

 

Laat niets, al zijn de tijden slecht,

 

Het goede in ú besmetten;

 

Verzaakt geen plicht, betwist geen recht,

 

Toont eerbied voor de wetten!

 

Verbeetring rijpt bij Orde en Rust,

 

Als Vrede en Deugd elkander kust;

 

Nooit kwamen goede dingen

 

Door dreigen of door dwingen.

 

 

 

Dat is van ouder herkomst wijd,

 

Aan jongen en aan ouden,

 

Door de allertreflijksten altijd

 

Betoogd en voorgehouden;

 

Dat is, door beide schade en baat,

 

Alom bevestigd vroeg en laat,

 

En zouden zij, die 't weten,

 

't In Nederland vergeten?

 

 

 

1895.