Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

[p. 142]

Palmam qui meruit ferat.

Aan hem de palm, die hem verdient!

Geen onwil uit benijding,

Geen koelheid van een halven vriend

Span samen met bestrijding;

Geen ongeroepen zielzorg van

Een overtollig wijzen man,

Die, met een trotsch ontfermen,
Wil tegen trots beschermen!

Eer waarden te eeren is een zaak,

Daar hart en plicht toe drijven;

Aan hen de roeping, hun de taak,

Er needrig bij te blijven!

Indien 't hun strijd kost - 't zij hun strijd!

Wat tot den schóonsten eerpalm wijdt,

Is 't eigen hart doordelven,
Is 't worstlen met zichzelven.