Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Een liedje van madelieven.

Gij bloeit in alle seizoenen,

Altijd even lief, even mooi,

Bij 't eerste lentegroenen,

Bij vollen zomertooi,

Als het najaar de boomen ontbladert

En het aardrijk naar ruste verlangt,

En als de winter nádert,

En als de winter prángt.

[p. 137]

 

Van u wil ik kransen breien

 

Voor haar, die bloeit zoo als gij;

 

Met u de wegen bespreien

 

Van haar, die treedt aan mijn zij;

 

Die in mijn zómerjaren

 

Mijn hart heeft getroost en verblijd;

 

Aan wie nog zich mijn oogen verklaren

 

In het hart van mijn wintertijd.

 

 

 

1894.