Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Aan Maria Victoria, prinsesse von Teck,
bij den dood van haar Verloofde, den Hertog van Clarence en Avondale,
Erfprins van de Kroon van Engeland. 14 Januari 1892.

't Vooruitzicht van een huwelijkskrans,

Een koningskroon - vervlogen!

Niets dan het lijk diens jongen mans

Voor uw verbijsterde oogen!

Rondom geween en jammerklacht

Van bloedende ouderharten,

En, met zijn Koninklijk Geslacht,

Een Volk gestort in smarte!

Wie kan u troosten? Wat vergoedt

Hetgeen uw hart moet derven?

Wat veerkracht heeft uw jeugd verhoed,

Niet met haar Lief te sterven?

Wat schijngenoegen kan voortaan

U 't leven doen verdragen,

Nu 't zwaard is door uw ziel gegaan,

Uw schoonste hoop verslagen?

[p. 109]

 

Geen menschlijk deelen in uw leed,

 

Geen engel uit den hoogen,

 

Slechts Hij, die ze u vergieten deed,

 

Kan zúlke tranen drogen.

 

Hef 't hoofd omhoog, geef 't hart aan God;

 

Buig voor den Heer der Heeren;

 

Draag waardiglijk met Hem uw lot:

 

Gij zult geen kroon ontberen!

 

 

 

17 Januari.

In het nummer voor Maart van The Baptist Banner, en in dat voor April van The King's Own, a Monthly Magazine, verscheen van bovenstaande strophen de volgende vertaling:

To Mary Victoria, princess of Teck.

Gone is the vision of a Crown

Upon a bridal wreath!

Thy tear-dimmed eyes now gaze upon

The cruel work of death!

Weeping and mourning round thee sound,

From many a noble heart;

And with their Royal Family,

A Nation bears the smart.

Who can thee any comfort bring?

What may thy pain remove?

What power has kept thee from the fate

Of dying with thy love?

What human pleasures can henceforth

Thy weary life sustain?

Now that the sword has pierced thy soul,

Thy fondest hopes are slain.

No human feeling with thy woe;

No angel from on high -

The God, who caused thy tears to flow,

Alone thy tears can dry.

Lift, then, thine head; give God thine heart;

Before Heav'n's King bend down;

From His own hands accept thy lot:

Thou shalt not lack a Crown!

Margaret Denholm Young.

Edinburgh.