Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Dat blijft zoo.

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat kan niet anders zijn!

Oranje en Nederland zijn een,
Zijn schot- en lot- en God-gemeen;

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat kan niet anders zijn.

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat kan niet anders zijn!

Oranje heeft aan 't Vaderland,
Wij aan Oranje, 't hart verpand;

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat kan niet anders zijn.

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat kan niet anders zijn!

Oranje blijft ons hou en trouw;
Een oude liefde roest niet gauw;

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat kan niet anders zijn.

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat kan niet anders zijn!

En is Oranje nu een Kind,
Dat Kind wordt des te meer bemind;

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat kan niet anders zijn.

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat mag niet anders zijn!

't Is eens gezegd en blijft gezegd:
Oranje in 't hart, en niemands knecht!

Dat blijft zoo, dat blijft zoo,

Dat zal niet anders zijn!