Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

[p. 42]

Groot en klein.

Quo quisque est maior, magis est placabilis irae.
Ovidius.

Hoe grooter geest, hoe ruimer hart,

Hoe eerder reê

Tot liefde en vreê,

Toegeven en vergeven.

De kleinste ziel is lichtst geraakt,

En wat haar eens heeft boos gemaakt,

Zoo haast niet uitgewreven.

Wat ge in een stroom werpt, voert hij meê;

Het gaat naar zee,

Met duizend soortsgelijken.

Wat ge in zoo'n stilstaand poeltje gooit,

Verlaat zijn enge omperking nooit,

En dook het onder, 't komt weer kijken.