Gedichten. Nog eens winterloof en Dennenaalden

Jonge weduwe.

Het is gedaan.

't Geluk - vergaan!

De droom - vervlogen!

De krans - verdord

Uiteengestort!

Slechts nacht voor de oogen.

Zij zit en staart;

Niet hemelwaart,

Maar voor zich henen;

Versteend, verstomd;

Geen traantje komt -

Ach, kon zij weenen!

‘Een troostrijk woord?’

O Breng 't niet voort

Te kwader stonde!

Laat eerst de pijn

U heilig zijn

Der versche wonde;

En dan, uw olie en uw wijn.