Gedichten. Deel 2

Tabakslied.
Voor rookers en smokers.

Des morgens was 't een trotsche plant,
Maar 's avonds lag zij laag in 't zand;

Ook 't menschlijk ras

Verdort als gras.

Mijn vriend! koop nooit een ons tabak,
Of steek dat lesjen in je zak.

En als je een pijp krijgt, denk altoos:
Hoe fijn! hoe wit! hoe bijster broos!

Een klein fortuin:

Zij stort in puin!

En als je tijd hebt, denk er bij:
Al lijk ik stevig, 'k ben als zij.

Blaast straks uw mond den rook omhoog,
Dat brengt je alweer wat onder 't oog:

't Is enkel lucht,

Weg met een zucht.

De wijze koning heeft gezeid:
Al 's werelds goed is ijdelheid.

De booze lust vervuilt het hart,
En 't rooken maakt uw pijpje zwart.

[p. 116]

 

Geen wasschen baat;

 

Slechts 't vuur schaft raad:

 

Uw boezemkwaad, gelijk je ziet,

 

Moet uitgebrand, of 't helpt u niet.

 

 

 

En klopt gij eindlijk 't pijpjen uit,

 

Zoo neem dit lesje tot besluit:

 

Wat lekker was

 

Werd enkel asch;

 

't Genot is kort, en haast gedaan;

 

Getroost u dat, of laat het staan.

* Naar een oud Engelsch lied uit den tijd van jacobus 1.