Gedichten. Deel 2

Duinzang.

Van de kruinen onzer duinen

Zie ik graag op 't land omlaag.

'k Zie er bosschen, hoven, velden,

Groene klaverweiden meest,

Met zoo menig zwartbont beest,

Maar ook 't ploegpaard op de geest,

Vrijheid, vrede en welvaart melden,

[p. 101]

 

Huizingen, zoo ruim als schoon -

 

Dat is Holland, waar ik woon.

 

 

 

Dan verkwikken zich mijn blikken,

 

Bij des uchtends heldre lucht,

 

Aan de stad, die in de verte

 

Op haar palen staat te prijk,

 

Handels liefste en beste wijk,

 

Die zoo edel is als rijk;

 

Dat 's een stadje naar mijn harte

 

Dat, het machtig Amsterdam,

 

Dat van visschershutten kwam.

 

 

 

Van de kruinen onzer duinen

 

Op het West het oog gevest!

 

'k Zie de zon op 't water blinken,

 

'k Zie de breede Zee, wier schoot

 

Holland machtig maakte en groot,

 

Vaak van 't bloed van helden rood,

 

Wier geduchte naam moet klinken,

 

Klinken met een luid geschal,

 

Oost en West en Overal!