| |
| |
| |
Van de kleinere gedichten de eerste regels alphabetisch.
|
Bladz. |
Ach, al wat klauwen heeft, of nebben of geweren |
272. |
Als al de andren van Hem vloden |
226. |
Als de Damiaatjes luien |
112. |
Als de Moeder hem ziet, en haar oor door zijn lied |
170. |
Als Jezus Christus wilde leeren |
218. |
Als men Jezus heilge handen |
232. |
Als Rebekka's lieveling |
74. |
Als Simeon, van grijsheid stram |
169. |
Als 't leven over-leven wordt |
291. |
Als 't ochtendgrauw een zweem van licht |
241. |
Arimatheër! boven allen |
235. |
At Lazarus hier bitter bedelbrood |
205. |
|
Bereft of youth, though young etc |
43. |
Blaast Schelfhout van 't bevlakte vlak |
276. |
Blijde gezichten en vroolijk gebaar |
252. |
Blinde Elze zingt en spint het vlas |
104. |
Blindgeboren! welk een lot |
201. |
Bloedt u het hart van zoo geducht een wonde |
305. |
't Blonde Bruidje zit te staren |
269. |
Blondlokkige, die op den ijsberg troont |
1. |
Bogen zes en zestig jaren |
313. |
Breng voor Hanna's aangezicht |
78. |
Buigt zestigjarige ouderdom |
266. |
|
Daaglijks om hem heen gegroept |
189. |
Daar is uit 's werelds duistre wolken |
316. |
Daar kwam een boertje getogen |
108. |
Daar leefde een telg uit Levi's stam |
162. |
De bloesems wasemen den Heere |
288. |
De boosheid waakt, die 't kwade doet |
171. |
De Conducteur zat op den bok |
96. |
De dag uws feestes is gekomen |
322. |
De feesten zijn gevierd, de gasten afgetrokken |
260. |
De feesttijd is volend |
176. |
De geesel van Euroop lei, balling, 't leven af |
265. |
De Heer is God, een eenig Heer |
314. |
De Heer is opgestaan! Dus jubelt Gods gemeente |
291. |
De Heer wenscht somtijds gansch alleen |
206. |
De Heer zit aan een maaltijd neer |
216. |
De Heiland staat aan 't meer |
187. |
De Heiland treedt door Sidons palen |
199. |
De heuvel werpt zijn schaduw over 't dal |
268. |
| |
| |
|
Bladz. |
De knaap, die eerbiedvol, reeds in zijn kinderdagen |
43. |
De kraai dacht altijd dat hij kraste |
279. |
De Leidsche Burcht, de Leidsche Burcht |
69. |
De liefde, uit rein geloof in God |
274. |
De lieve Ruth, de lieve Ruth |
77. |
Denk nooit aan hem, die steeds aan u zal denken |
127. |
De plant, die in den wilde groeit |
272. |
Des levens Vorst heeft ook des levens macht |
213. |
Des morgens was 't een trotsche plant |
115. |
De ster houdt stand |
171. |
De tocht gaat aan |
172. |
De vorm is lieflijk, die uw schoone ziel omsluit |
3. |
De weekheid storte tranen-beken |
273. |
De wereld schreeuwt: Wees toch geen kind |
286. |
De woestijn geeft een plechtigen kreet |
178. |
Die hooge ziet, die lage ziet |
287. |
Die, in de rampen van zijn lot |
290. |
Dit is de kracht van 't waar geloof |
193. |
Draagt gij den naam, zoo zacht, zoo schoon |
307. |
|
Een aardig dorp is Bloemendal |
95. |
Één ding is noodig. Broedren ziet |
209. |
Één ding is noodig, één, o Heer |
288. |
Een lange Ervaring doet de maat der Kennis rijzen |
322. |
Een reiziger gaat langs een eenzaam pad |
202. |
Een ridderlijk knecht toog vol moed naar 't gevecht |
11. |
‘Een schoone droom is altijd iets’ |
295. |
Een sterk gedruisch |
247. |
Een weinig slijk, een weinig nat |
201. |
Eindpaal van mijn aardschen loop |
236. |
En eensklaps, met een blij gemoed |
186. |
Englen des hemels daalt neer van omhoog |
181. |
En gij ouderen en grooten |
212. |
|
Gaat heen, gij allen die dit hoort |
204. |
Geef waakzaam acht |
237. |
Geen kranke troost, met ophef aangeboden |
276. |
Geen toonbrood op gewijden disch |
291. |
‘Geen wraak beziele u,’ sprak de Heer |
190. |
Geestige lipjes en oogjes vol vreugd |
255. |
Gelukkig zijn in Holland alle vrouwen |
23. |
Gethsémané! Gij waart een plaats des lijdens |
221. |
Gij, Isrels hinde! gij gevallen |
79. |
Gij, Niobe der volken, wreed beroofde |
263. |
Gij schenkt Gods waarheid weg, en noemt dit liberaal |
321. |
Gij waart een hulploos kind, een wichtje te dien tijde |
24. |
Gij wreede - sprak ik tot de wereld - waarom mag |
122. |
Ginder in het groene dal |
54. |
| |
| |
|
Bladz. |
God zal met ons en Holland zijn |
107. |
Gods liefde, die wij dankbaar roemen |
327. |
Govert-Oom had Flip en Marten |
259. |
Grijp je vedel, Julfert Joosten |
111. |
Groote Plas, Groote Plas |
91. |
Grootemoeder zou vertellen |
110. |
Guurtje zou te kermis gaan |
107. |
|
Hadt gij aan d'oever der Jordaan |
195. |
Heb mij niet lief om dat of dit |
10. |
Heerlijke Heiland! vaar op tot uw troon! |
246. |
Heil over 't blij en opgeheven hoofd |
68. |
Herders, op het stille veld |
167. |
Het gloeiend gitzwart oog |
9. |
Het hoog gebergt, met oogst gekranst |
251. |
Het is een lust voor 't vroom gemoed |
175. |
‘Het leven eerst, en dan des stervens troost!’ |
306. |
Het volk dat buiten staat |
164. |
Het IJ is breed, de Zaan is breed |
112. |
Het zeil weerkaatste de avondzon |
10. |
Hier is een welversierde zaal |
182. |
Hij die een lieven zieke heeft |
192. |
Hij gaat den dood voor de oogen treden |
230. |
Hij heeft voor 't laatst den Berg bestegen |
245. |
Hij is zoo pas mijn raam voorbijgevlogen |
262. |
Hoe? Is des Boozen euvelmoed |
180. |
Hoe lieflijk ligt het klein Heiloo |
92. |
Hooge jaren, Grijze haren |
169. |
Hoog waait de vlag, op 't vroolijk feest |
255. |
|
Ik vraag niet of de hemel stralen |
49. |
Ik wou dat 'k had |
94. |
Indien gij vraagt: waar zal mijn oog |
167. |
Indien wij Jezus eeren konden |
215. |
In Frankrijk, waar geen mensch in onze jammerdagen |
18. |
Is Christus Niets, of Iets, of 't Al? |
312. |
|
Ja Jezus stierf; het leed is uitgeleden |
234. |
Jantje kwam van Amsterdam |
98. |
Jehova's goedigheid heeft uit, zijn lang geduld |
279. |
Jezus is het eerst verschenen |
242. |
Johannes staat aan d'oever van den vloed |
179. |
Johannes stond, en doopte, en leerde |
182. |
Johannes zendt zijn boden tot |
194. |
|
Koelbloedig zeggen zij: die dagen zijn voorbij |
46. |
Kom, liefelijke zomerregen |
304. |
Komt gij in mijn huis weerom |
325. |
Komt, zoo gij den Heiland zien wilt |
210. |
| |
| |
|
Bladz. |
Laat de kindren tot mij komen |
211. |
Laat schoone verzen glad van effen lippen vloeien |
272. |
Lief heeft de Heer zijn vriendental |
214. |
Love onze ziel den Heer, mijn gade |
277. |
|
Maartje ging met Kees uit hooien |
100. |
Manlijker trots in een vrouwlijke borst |
89. |
Maria ligt, van God bezield |
165. |
Maria's luistrende ooren hoorden |
168. |
Men geeft den Dood een zeis. Behoeft hij dan |
24. |
Men vraagt hoe X den geest kon geven |
306. |
Mijn goede Herder is de Heer |
320. |
Minone treedt op 't bal; bevallige Minone |
33. |
Moeder zit met zeven spruiten |
102. |
Moest ge ook de strengheid nog van Romes tuchtroê smaken |
228. |
|
Naar 's Vaders Huis verlangt zijn jeugd |
176. |
Neen, Isrel doet zijn legerwachten |
81. |
Niet hier, maar in zijns Vaders huis |
290. |
Nooit heeft hij heil geproefd, of zaligheid gesmaakt |
16. |
Nu draaide 't windje met de zon |
94. |
Nu zal geen kwaad der aard meer deren |
234. |
|
O, Brandend, brandend, brandend smachtte |
71. |
O, De stonde des scheidens is bang |
15. |
O Distel Sidons! waarom moest |
84. |
Ofschoon een vrouwe er negen overhad |
204. |
O, Geldzucht, wortel aller zonden |
222. |
O, Gij zijt jong; gij zijt jong: gij zijt jong |
62. |
O, Haast u niet om weer te keeren |
173. |
O, Hadt gij tranen voor uw leed |
80. |
O, Heil is u! een kind werd u geboren |
47. |
O, Hoe wordt mij 't hart van vreugde dronken |
83. |
O, Ik bemin de fulpen poëzij |
13. |
O, Ik mistrouw u, ik mistrouw u! enz. |
11. |
O, Koningsdochter, Vorstenbruid |
257. |
O, Liefelijke straal van licht |
285. |
Ons hart zal nimmermeer vergeten |
299. |
Ontsteekt ook soms de liefde in toorn |
184. |
Ook heeft de Heer dit woord gesproken |
190. |
Ook vrienden heeft de Heer gehad |
208. |
Op de golven treedt de Heer |
197. |
Op zijn besneeuwde kruin en groenen krans te wijzen |
296. |
O vraag mij niet, vraag mij nooit naar mijn smart |
124. |
O vraag niet wat wellust de dichter geniet |
4. |
O wang van witte en roode rozen |
253. |
O wie van u een dierbren kranke heeft |
215. |
O zee van groene en gelende aren |
251. |
O, zeg niet: ‘hij is trotsch!’ als zijn hart zich verheugt |
51. |
| |
| |
|
Bladz. |
O zie hem thans in 't heiligdom |
163. |
O zoet aanschouwen voor mijn oogen |
60. |
O zoete droomen, zoete droomen |
119. |
O Zone Rachels, Isrels Elfde |
75. |
|
Pilatus! hoe? Gij durft de hand in 't water steken |
229. |
Pluk de blanke windekelken |
68. |
Profeet en Held! Mond Gods op aard |
86. |
|
Reeds daagt het in het Oosten |
55. |
|
Schoon Bloemeken, laag weggedoken |
164. |
Schoone Esther, toen uw blanke hand |
89. |
Schoon zijt gij, mijn vriendinne, als Thyrza schoon |
82. |
Schrei Petrus! laat uw tranen stroomen |
227. |
Simon Bar Jona, gij Rots der gemeente |
264. |
't Sint-Jans-lot geeft aan 't groene hout |
105, |
Sla, lieve Bruid, den langen sluier op |
63. |
Soms toont de Liefde een harden schijn |
199. |
Stijg, lieve Heiland! stijg omhoog |
246. |
Stil is de Nacht en Zwart |
239. |
Stoomen, stoomen, stoomen |
106. |
Strooit roô rozen |
113. |
|
Toen gij van morgen, bij 't ontwaken |
57. |
Toen hij zijn bijzijn was ontvloden |
220. |
Toen ik, in mijn jongen tijd |
97. |
Toen 's Heilands Englen 't zegel braken |
240. |
Treed naderbij, aanschouw den Heer |
207. |
Trek heen, gij telg van Bethuel! |
72. |
|
U heffen Juda's dochtren aan |
88. |
Uit Juda rijst een bang geklaag |
87. |
U mint mijn oog, zacht vijftienjarig kind |
4. |
U zeegne God |
322. |
U zong de zee een vleiend lied |
250. |
Uw citer had weleer in onvolprezen zangen |
321. |
Uw deel is een gebroken hart |
41. |
Uw God te kennen is geen weten slechts, o Mensch |
321. |
|
Vaak doet een al te groote moed |
198. |
Vaar gij wel, steeds wel, geliefde |
125. |
Van de kruinen, onzer duinen |
100. |
Veracht een laag en vleiend woord |
272. |
Verbaast ge u dat een Joodsche man |
185. |
Verberg uw leven en verbreid uw geest |
264. |
Vergeten? Neen, vergeten niet |
129. |
Versmaad geen handvol groene blâren |
276. |
Vertrouw den matten glimlach niet |
7. |
Visschers Jaap rustte op de kruin |
103. |
Voedt ge een pijnlijk verdriet, waar uw leven van kwijnt |
16. |
| |
| |
|
Bladz. |
Voleind is 't woord |
188. |
Voor u niet, voor mij niet, voor niemand, wiens hart |
128. |
|
Waan toch niet dat het zondigst, misdadigst gemoed |
8. |
Waar diepe smart het hart vervult |
271. |
Waar Verleiding u nadert met vleitaal en zang |
14. |
Wanneer de zon haar dwarse stralen |
27. |
Wanneer gij lacht, dan tintelen uw oogen |
9. |
Wanneer mijn voorhoofd rimpels krijgt |
121. |
Wat buigt ge u neder, o mijn ziel |
297. |
Wat feestelijk hozannagalmen |
217. |
Wat houdt ge 't hoofd ter aard gebogen |
85. |
Wat maakte in 's lands historieblâren |
265. |
Wat schenk ik u daar gij verjaart |
286. |
Wat schudt ge uw manen op, en trappelt voor de poort |
65. |
Wat slaapt het zacht op 't blauwsatijnen kussen |
38. |
Wat stervling zal zijn harsens kwellen |
273. |
Wat zijt ge met uw zuigling aan de borst |
39. |
Wees vroolijk, essche- en elzenbosch |
249. |
Wees, wees gegroet, gij kleine vriendlijke engel |
31. |
Wel is de Zoon van God op aard |
196. |
Wel te duizend! wat is 't heet |
273. |
Wel wordt aan u nog menig traan gewijd |
261. |
Welzalig hij, die Christus heeft gevonden |
287. |
Wie bidt niet voor de levensdagen |
295. |
Wie gaat mee, Over zee |
99. |
Wie heeft op aard de prediking gehoord |
318. |
Wie is zij, die daar statig naadren zal |
82. |
Wien zoekt gij op vermoeide voeten |
170. |
Wie revelt of Verstand en Hart elkander krenken |
321. |
Wij dwalen om als stekeblinden |
263. |
Wij weten niets dan dit: ‘dat wij niets weten’ |
21. |
Wijze achterdocht is een goed harnas, enz. |
271. |
Wij zijn een natie van Stavast; niet waar |
22. |
Willem draagt een gulden hoed |
101. |
Wordt het in der golven drang |
191. |
|
Zeg niet: de vreugde der jonkheid is kort |
17. |
Zeg reis, Teeuwis Van der Stenen |
114. |
Ziedaar de dag weer opgegaan |
5. |
Ziedaar den nacht, den zwartsten nacht |
224. |
Zit wat in je leuningstoel |
93, |
Zoo dikwijls ik uw hoofd beschouwde |
266. |
Zoo hij hun smart had aangedaan |
177. |
Zoolang ge een woord in 't hart besluit |
327. |
Zoo was daar aan uw heup geen zwaard |
73. |
Zoo was het u geen eers genoeg |
52. |
Zoo zegent God de aartsvaderlijke tente |
258. |
|
|