Gedichten. Deel 3

Een goede raad van Lavater.

Vertrouw hem weinig, die te mild,
Met zoeten lach en streelend woord,
Aan Jan en en Alleman verspilt
Een lof, die enklen slechts behoort;

[p. 348]

 

Maar eindloos minder nog den man,

 

Die altijd rondziet of hij niet

 

Iets vindt dat hij berispen kan,

 

En liever schrolt dan hulde biedt;

 

 

 

En allerminst en allerlaatst

 

Het onverschillig koud gemoed,

 

Door niets geërgerd, niets verbaasd,

 

Dat enkel trots en twijfel voedt.

 

Naar Adelaide Anna Procter.